Piyano Notaları, Nota müziğin dilidir. Müzikal sesleri simgeleyen bir işarettir. Müziğin lisanı olan her bir nota, müzikteki belli bir sese yönelik karşılık verir. Notalar seslerin zaman içerisindeki uzunluğunu ve frekansını ifade eder. Yazılı olarak kullanılan bu harflerin isimleri olduğu gibi, notalarında isimleri vardır. Notalar sesleri tanımlamak için bir alfabe gibidir. Aslında güzel konuşmak için yazabilmek şart değildir. Ancak yazılı eserleri defalarca dinlemek yerine okuyabilmek önemlidir. Nota okumak ve okunduğu gibi çalmak, müziği anlamanın temel esasıdır. Piyano çalma yetisine sahip kişiler arasında piyanonun tuşlarını, notalarını, parçalarını çalabilen kişinin ruh dünyası güzelleşir. Bu konuya yeteneği ve ilgisi daha fazla olan kişiler, yeterince azmettiği zaman bir şekilde beden yolunu bulur ve o ruhu dillendirmeyi bilir. Çünkü müzikte ince bir matematik gibidir. Müzik hisle ve duyguyla alakalıdır. Piyano notaları için do-re-mi şeklinde olan isimleri kullanmaktan daha çok bu notalara c-d-e gibi harfler verilmesi durumunda nota okumanın ne kadar kolay olduğunu anlatır. Şöyle ki, notaları kâğıttan okumak ve doğru notaları kullanmak en gerekli temel kuraldır. Bunun için harflerin yerlerini ezberledikten sonra pratik yaparak ve tekrar ederek notaların üzerinde sesle ifade edebilme şeklindedir. Kişilerin içerdiği duyguları, hayali ve düşüncelerini anlatır.
Piyano Notaları
Nota; Müziğin kâğıda dökülmesinde kullanılan alfabedir. Nota sesleri gösteren işaretlerdir. Bunlar; Do, re, mi, fa, sol, la ve si'dir.
Solfej; Notaları isimleriyle okumaya denir. Yani sesleriyle ve süreleriyle uygun biçimde sesi bir enstrüman gibi kullanarak okumaya denir.
Bona; Notaları sadece ritmik değerleriyle ve süreleriyle, notanın sesini katmadan ve notaların isimlerini söyleyerek okumaya denir.
Ritim; Verilmiş ritim, melodi veya armoni üstüne farklı karakterde olan melodi ismini alır. Bu melodilerden biri alınır ve belli olan ritimlerde karakterleri değişerek çalması sağlanır. En geniş anlamında, müziğin zaman içinde akışına denir.
Akor; Üç veya daha fazla sesin aynı anda tınladığı ses kümesidir. Her çalgı ile akor çalınamaz. Akor çalabilen enstrümanların başında piyona ve gitar gelir. Bu nedenle gerek piyano ve gerekse gitar çok iyi solo enstrümanları oldukları gibi müziğin stiline göre belirlenir.
Porte; Müziğin yazıya dökülmesi için kullanılan ilk araç portedir. Porte beş paralel çizgi ve dört aralıktan oluşur. Aynı zamanda nota portedeki çizgilerin hem üstüne hem aralarına da yazılır. Portede bulunan notalar daha fazla yukarı yerleştirildiği zaman seslerin tizleşmesini sağlar.
Anahtar; Portenin temel elemanı olup, portenin başına yerleştirilir. Notaların isimlendirilmesini sağlar.
Sol Anahtarı; Portenin alt kısmından ve ikinci çizgisinden başlayarak çizilir. İkinci çizginin üzerindeki nota Sol ismini alır. Sol anahtarı bazı frekanslara göre ses veren enstrümanlar için; Keman, gitar, flüt, bağlama ve kaval gibi enstrümanların notaları Sol anahtarı ile yazılır.
Fa Anahtarı; Portenin üstündeki ikinci çizgisinden başlayarak çizilir. Üstünde bulunan ikinci çizgi üzerindeki nota Fa ismini alır. Fa anahtarı pes frekanslardaki sesleri yazmak için kullanılır. Bu sesler çok fazla ek çizgi kullanımı gerektireceği gibi bazı frekanslarda ses veren bas gitar, çello, kontrbas ve piyano gibi enstrümanların notaları için de Fa anahtarı kullanılır.
Do Anahtarı; Portenin alttan üçüncü ve dördüncü çizgilerine konur ve çizgiye yazılan notalar Do ismini alır. Do anahtarı orta frekanstaki sesleri göstermek için kullanılır. Viyola enstrüman notalarının yazımı için Do anahtarı kullanılır. En önemli olan Do anahtarı tenor ve alto anahtarlarıdır.
Oktav; Aynı ismi taşıyan iki ses arasındaki sekiz noktalık aralığa oktav denir. İsimleri bir olan bu notaların yükseklik dereceleri ayrı olmasıdır.